မိဘမဲ့ကေလးငယ္မ်ား လုပ္အားခနည္းနည္းျဖင့္ ခိုင္းေစခံေနရ (Yoma 3)

နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ မိဘမဲ့ျဖစ္သြားသည့္ ကေလးငယ္မ်ားကို လုပ္အားခအနည္းငယ္မွ်ေပး၍ ခိုင္းေစမႈမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္ေနသည္။

မုန္တိုင္းဒဏ္ခံခဲ့ရသည့္ ဧရာ၀တီျမစ္ဝကၽြန္းေပၚမွ ကေလးငယ္မ်ားမွာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားသည့္ မိဘေဆြမ်ဳိးမ်ားကိုလိုက္ရွာစဥ္ ယခုကဲ့သို႔ လုပ္အားခအနည္းငယ္သာေပး၍ ခိုင္းေစခံေနရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပတ္ဝန္းက်င္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ား လႈပ္ရွားသူ မာဗင္ပါဗက္က ေျပာဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

မိဘမဲ့ကေလးမ်ား ခုိင္းေစခံရမႈႏွင့့္ပတ္သက္၍မာဗင္ပါဗက္က “ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ က တက္ေနေပမဲ့ လူေတြအသက္ရွင္ရတဲ့ ဘဝတခုပဲ ေစ်းေပါေနတယ္၊ အားလံုးထဲမွာ ေစ်း အေပါဆံုးကေတာ့ ကေလးေတြပဲ၊ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူတို႔ေလးေတြ မီးျခစ္ဂက္စ္ထည့္ ေပးရတာ၊ သစ္သီးေရာင္းေနတာေတြ၊ လၻက္ရည္ဆိုင္၊ အစားအေသာက္ခ်က္ျပဳတ္ေပးေနရတ့ဲ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးဘုန္ႀကီးေက်ာင္းမွာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနတ့ဲေနရာမက်န္ ေအာင္ သူတို႔အလုပ္လုပ္ေနၾကရတယ္”ဟု ေျပာသည္။

ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာျဖင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုစစ္ပြဲမ်ား၊ မိသားစုစားဝတ္ေနေရး အခက္ခဲမ်ား၊ ကေလးစစ္သားအသံုးျပဳမႈမ်ားေၾကာင့္ ကေလးအမ်ားစုသည္ လူကုန္ကူးျခင္းခံ ေနရၿပီး ၎တို႔၏မိဘမ်ားမွာ တရက္လွ်င္ တေဒၚလာေအာက္ (က်ပ္တေထာင္ေအာက္) ဝင္ေငြ သာ ရရွိေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။

“ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသက ကေလးေတြက ဆင္းရဲသားေတြထဲမွာ အဆင္းရဲဆံုးေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ၊ ဆိုင္ကလုန္းမတိုင္ခင္ကေတာင္မွ သူတို႔ဆီမွာ အစာေရစာငတ္မြတ္ရွားပါးေနၾကတာ၊ ခုေတာ့ ဆိုင္ကလုန္းက သူတို႔ကို ရာစုႏွစ္တခုေလာက္ ေနာက္ျပန္ပို႔လိုက္ၿပီ၊ အခုဆိုရင္မိသားစုေတြက လည္း တကြဲတျပားစီျဖစ္ေနၾကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕သားသမီးေတြကို မိဘေတြကိုယ္တိုင္ စြန္႔လႊတ္ စေတးလိုက္ၾကရၿပီ၊ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ကေလးေတြဟာ ထိခိုက္ပ်က္စီးလြယ္ေနပါၿပီ”ဟု သူက ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။

အထူးသျဖင့္ ကေလးငယ္အမ်ားစုသည္ မွတ္ပံုတင္မရွိ၊ ရြာနာမည္ေျပာႏိုင္ျခင္းမရွိသည့္အျပင္ ကေလးသူငယ္မ်ားကို အကာအကြယ္ေပးရန္ႏွင့္ မိသားစုေဆြမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ျပန္ဆက္သြယ္ေပးႏိုင္ ရန္ လုပ္ကိုင္ေပးေနၾကေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္အသိုင္းအဝုိင္းတြင္ မိသားစုနာမည္မ်ား ထည့္ သြင္းမွည့္ေခၚေလ့မရွိသျဖင့္ ခက္ခဲေနေၾကာင္း ၎ကဆက္လက္ေျပာသည္။

ကေလးသူငယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔မ်ား၏အဆိုအရ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသမွာ မုန္တိုင္းမက်မီ က အသက္ (၁၈) ႏွစ္ေအာက္ ကေလးဦးေရသည္ လူဦးေရ၏ (၄၀) ရာခိုင္ႏႈန္းရွိၿပီး UNICEF ၏အဆိုအရ ကေလးသူငယ္ ၁.၁ သန္း တက္ေရာက္ေနသည့္ စာသင္ေက်ာင္း (၄,၀၀၀)ေက်ာ္ ပ်က္စီးသြားသည္ဟု ဆိုသည္။

မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ကေလးငယ္အနည္းဆံုး (၂,၀၀၀) ေက်ာ္သည္ မိဘမ်ားေသဆံုး၊ ေပ်ာက္ ဆံုးသြားသည့္အတြက္ မိဘမ့ဲကေလးမ်ားျဖစ္ေနၿပီး ေဒသခံမ်ားက ၎အေရအတြက္ထက္ ပိုေၾကာင္း ခန္႔မွန္းေျပာဆိုၾကသည္။

ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသရွိ မိသားစုမ်ားတြင္ ကေလးငယ္ဦးေရ ပိုမိုမ်ားျပားၿပီး လပြတၱာတၿမိဳ႕မွာပင္ မိဘမ့ဲကေလး (၅၀၀၀)ေက်ာ္ရွိႏိုင္ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းေျပာဆိုသည္။

စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားကို ပိတ္လိုက္ၿပီး ေက်းရြာမ်ားသို႔ အတင္းအၾကပ္ ျပန္လႊတ္ေနေၾကာင္း ကယ္ဆယ္ေရးေအဂ်င္စီမ်ား၏ ေျပာဆိုမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ျငင္းဆန္ေန လွ်က္ရွိၿပီး အစိုးရအေနျဖင့္ ကေလးငယ္မ်ားကို မိဘမ်ားထံေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးကာ တႏိုင္ငံလံုးေက်ာင္းမ်ားကိုလည္း ဇြန္လ(၂) ရက္ေန႔တြင္ ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။

ကေလးသူငယ္မ်ားကယ္ဆယ္ေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉး အင္ဒ႐ူး ကပ္ဝုဒ္က “ကေလးေတြ စာသင္ ခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုရင္ ဘယ္ကေလးဟာျဖင့္ စိတ္ခံစားမႈခ်ဳိ႕ယြင္းေနတယ္၊ ဘယ္ကေလး ဟာျဖင့္ အဟာရခ်ဳိ႕တ့ဲေနတယ္ စသည္ျဖင့္ေပါ့ ကြာဟခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးရဦးမယ္” ဟု ေျပာသည္။

UNICEF က ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ ကေလးသူငယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာ (၈၀) ခန္႔ ဖြင့္လွစ္ထားၿပီး ေဂဟာတခုတြင္ ကေလး (၅၀) မွ (၃၅၀) ထိရွိကာ သီခ်င္းဆိုျခင္း၊ စာဖတ္ျခင္း၊ ကစားျခင္းႏွင့္ အုပ္စုလိုက္ေဖ်ာ္ေျဖမႈမ်ားျပဳလုပ္၍ ၎အတြက္လိုအပ္သည့္ စာအုပ္မ်ား၊ အေထာက္အကူျပဳပစၥည္းမ်ားအျပင္ အမိုးအကာေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ လွ်က္ရွိသည္။

ကေလးသူငယ္မ်ား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအစီအစဥ္တြင္ လုပ္ကိုင္ေနသူ အမ်ဳိးသမီးတဦး က ကေလးသူငယ္မ်ားကို လူကုန္ကူးျခင္းႏွင့္ မိဘမဲ့ေလးေတြအား ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားက ျပန္ လည္ေမြးစားေပးၾကျခင္းျဖင့္ ကာကြယ္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္းေျပာဆိုသည္။

“လူေတြကေတာ့လာၿပီး ဒီကေလးေတြကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ေမြးစားပါမယ္လို႔ေတာ့ ေျပာ တယ္၊ သူတို႔မွာ အျခားအေၾကာင္းအရာေတြလည္း ရွိခ်င္ရွိေနပါဦးမယ္၊ က်မတို႔ကေတာ့ ခြင့္မျပဳႏိုင္ေသးပါဘူး၊ ကေလးေတြကို သူတို႔ရဲ႕မိသားစုေတြနဲ႔ ေနႏိုင္ဖို႔နဲ႔ အထူးသျဖင့္ ကေလး ေတြကို ကာကြယ္ေပးဖို႔အတြက္ အလြန္ကိုအေရးႀကီးေနပါတယ္” ဟု သူမက ဆက္လက္ေျပာ ဆိုသည္။