ကိုဇာဂနာ မလြတ္ေသး၊ အိမ္ျပင္တြင္ ရဲမ်ား ေစာင့္ၾကည့္ေနေသး (အင္တာဗ်ဴး) (Mizzima)

မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ကယ္ဆယ္ ေထာက္ပံ့ေရး လုပ္ငန္းမ်ား တက္ႂကြစြာ လုပ္ေဆာင္ေနသူ ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ ကိုဇာဂနာကို အာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီးသြားၿပီးေနာက္ တနလၤာေန႔က ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ထားသည္ ဆိုေသာ သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့သည္။

ယမန္ေန႔ညက မဇၩိမက ကိုဇာဂနာ၏ မိသားစုသို႔ ဆက္သြယ္၍ မရခဲ့ဘဲ ယေန႔တြင္ ကိုဇာဂနာ၏ ေယာကၡမျဖစ္သူ ေဒၚၾကည္ၾကည္စိုးကုိ ေမးျမန္းခြင့္ ရခဲ့သည္။ ကိုဇာဂနာ လြတ္ေျမာက္လာသည္ ဆုိျခင္းမွာ မဟုတ္မွန္ေၾကာင္းႏွင့္ မည္သည့္ ေနရာတြင္ ထားရွိသည္ ဆိုျခင္းကိုပင္ မိသားစုအေနႏွင့္ မသိရေသးေပ။ ဝိုင္းပီးက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားသည္။

ေမး။ ကုိဇာဂနာ ျပန္လြတ္ၿပီလို႔ ၾကားပါတယ္၊ ဟုတ္ပါသလားရွင္။

ေျဖ။ အဲဒါ လုပ္ၾကံသတင္းေတြပါ။ ဘယ္မွာထားလို႔ ဘာျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာေတာင္ မသိရဘူး။ ေခၚသြားကတည္းက မသိရေသးတာ။ အေမရိကားက ဇာဂနာ့ မိန္းမက ည ၂ နာရီမွာတုန္းက ဖုန္းဆက္ေမးတယ္ အေမ့ကို။ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြမွာ ဇာဂနာ ျပန္လြတ္တယ္၊ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ထားတယ္ ေျပာလို႔တဲ့။ မလြတ္ရပါဘူး သမီးရယ္လို႔ အေမက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ အခုေတာင္ အေမ ေမာင္သူရ အခန္းထဲမွာ ေျမးမေလးရဲ့ ေခြးကေလးနဲ႔ ေနေနတာ။ မလြတ္ရပါဘူး။ ဘာသတင္းမွကို မၾကားရတာပါ။ အေမ လိမ္မေျပာဘူး။ မုႆဝါဒ မသံုးပါဘူး သမီးရယ္။

ေမး။ ဘာေၾကာင့္ ကုိဇာဂနာကို အခုလို ဖမ္းသြားတယ္လို႔ ထင္ပါသလဲရွင့္။

ေျဖ။ ေအာက္တိုဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔ကေတာ့ ဇာဂနာကို အာဏာပိုင္ေတြက မီဒီယာေတြနဲ႔ စကားမေျပာရဘူးလို႔ ဝန္ခံဂတိ လက္မွတ္ ထိုးခိုင္းခဲ့တယ္ေလ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း နာဂစ္မုန္တိုင္း ျဖစ္ေတာ့ သူက ဒုကၡသည္ေတြကို လုိက္ကူညီေနေတာ့ မီဒီယာေတြနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အခုလို ဖမ္းသြားတယ္လို႔ ထင္တယ္။

ေမး။ အိမ္အျပင္မွာ အခု အေစာင့္ေတြ ရွိလားရွင့္။

ေျဖ။ ရွိပါ့။ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လည္းေတာ့ မသိဘူး။ ဘယ္ကေတြလည္း မသိပါဘူး။ မေန႔ကလည္း အရာရွိ ႏွစ္ေယာက္ လာသြားတယ္။ အေနာက္ဘက္ ခ႐ိုင္ရဲစခန္းက ၃ ပြင့္တေယာက္၊ ေနာက္တေယာက္ ကေတာ့ ေမာင္သူရကို အၿမဲတမ္း ေစာင့္ၾကည့္ေနရတဲ့ ၂ ပြင့္နဲ႔ အရာရွိေလး။

ေမး။ သူတို႔ေတြကို ေမးၾကည့္ေသးလားရွင့္၊ ဦးသူရ အေၾကာင္းကို။

ေျဖ။ ေမးပါ့ သမီးရယ္။ သူတို႔ မသိပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔က ဦးသူရကို ေစာင့္ၾကည့္ေန႐ ၿပီးေတာ့ သူတို႔အရာရွိေတြ လက္ထဲကို ထည့္ေပးလိုက္ရတာပါ၊ ဘာမွ မသိပါဘူးလို႔ ေျပာတယ္။

သမီးအလတ္ မၿငိမ္းဆီကို အလုပ္ မရွိေတာ့လို႔၊ ဒုကၡေရာက္ေနလို႔ ကေလးေလးတေယာက္ကို ေခၚထားေပးပါ ဆိုၿပီး၊ လင္မယား ၂ ေယာက္က ေကာင္ေလးက အလုပ္ျပဳတ္ေတာ့ လုပ္စရာ မရွိေတာ့လို႔ေပါ့၊ ေခၚလာေပးလို႔ ရပါတယ္ဆိုၿပီး လက္ခံထားလိုက္တာ။ ထမင္းေလး ေကၽြးထားရတာ ကုသိုလ္ေတာင္ ရတယ္ဆိုၿပီး ေခၚထားတာ။ ၂၃ ႏွစ္ အရြယ္ေပါ့။ ေျမးႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ေအာက္မွာ အိပ္တာ။ ေရာက္တာေတာ့ သိပ္မၾကာေသးဘူး။ ေမာင္သူရကို မဖမ္းခင္ ၃ ရက္ေလာက္က ေရာက္တာ။ ေမာင္သူရနဲ႔အတူ ေလေဘး ကယ္ဆယ္ေရးေတြ လိုက္ကူညီ တာေပါ့။

ေမာင္သူရကို လာေခၚတဲ့ေန႔က သူ အျပင္သြားတယ္။ ျပန္လာေတာ့ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက သူ႔ကို ေျပာတာေပါ့။ ဦးသူရကို လာဖမ္းတယ္ ေျပာၾကေတာ့ သူက ျပန္ထြက္သြားတယ္လို႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြက ေျပာတယ္။ သူ႔ဘာသာ သူျပန္သြားတာ အေမတို႔လည္း မသိဘူးေလ။ ကေလးက ကတုံးဆံပင္နဲ႔မို႔ အေမတို႔က ကတုံးလို႔ ေခၚတာ။ သူ႔နာမည္လည္း မသိပါဘူး။

ေမး။ ဒီၾကားထဲမွာ ရဲေတြ လာေသးလားရွင့္။

ေျဖ။ ၆ ရက္ေန႔က ဒီကေလး ဘယ္မွာရွိလဲ လာေမးၾကတယ္။ အေမက မသိဘူး၊ အဲဒီေန႔ ကတည္းက ျပန္မလာဘူး၊ သူဘယ္သူလဲ ဆိုတာလည္း မသိဘူး၊ သူ႔မိဘေတြလည္း မသိဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အေမက ေျပာလိုက္ရင္ သူတို႔ အဲဒီ လင္မယားကို သြားေမးၾကမွာ စိုးတာ။ သူတို႔က လူ႐ိုးေလးေတြပါ၊ ေမာင္သူရ လိုပါပဲ။ ရဲေတြက မနက္ ၁၂ နာရီေလာက္ကတည္းက တခန္းဝင္တခန္းထြက္ ရွာတယ္။ အိပ္ခန္း ၃ ခန္းကို ရွာၾကတာ။

အဲဒီကတုံးကုိ မေတြ႔လို႔ရွိရင္ အလတ္မ မၿငိမ္းကို ေခၚသြားမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ အငယ္မကို ေခၚသြားမယ္တဲ့ေလ။ အဲဒီေတာ့ အငယ္မက ေၾကာက္တတ္တယ္။ ႏွလံုးေရာဂါလည္း ရွိေတာ့ ေရွာ့႐ိုက္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ဒုရဲအုပ္မတေယာက္၊ ဆာဂ်င္မ တေယာက္ရယ္နဲ႔ က်န္တာေတြကေတာ့ ေမာင္သူရကို ေခၚတုန္းက သူေတြပါပဲ။ ည ၁ဝ နာရီေလာက္မွ ျပန္ၾကတယ္။